Cinema: 'La la land'

[Maniac]

Mia (Emma Stone) wil het maken als actrice. Sebastian (Ryan Gosling) droomt ervan zijn eigen jazzclub te openen. Maar onder de brandende zon is Los Angeles een stad waar meer dromen onvervuld blijven dan bewaarheid. Wanneer beide dromers elkaar ontmoeten ontstaat er een romance...

Sinds Emma Stone op het afgelopen filmfestival van Venetië de Volpi Cup voor beste actrice won is 'La la land' aan een onwaarschijnlijke zegetocht bezig, zowel bij critici als publiek. Hoogtepunt wordt zonder twijfel de komende oscarceremonie waar deze musical die voluit refereert naar het gouden tijdperk van Hollywood een hoop van zijn 14 nominaties zal verzilveren. Sommige lieden bestempelen Damien Chazelles nieuwste als de beste musical sinds de filmmusical uit de mode raakte. Welaan: 'La la land' is een goede film, op sommige vlakken zelf meer dan goed, maar de mate waarin hij de sterren ingeprezen wordt is toch wat overdreven. 'La la land' lijkt met zijn heerlijk onschuldige insteek vooral de juiste film op het juiste moment, een tapdansende remedie tegen een wereld vol cynisme. Zonder enige vorm van postmoderne ironie probeert Chazelle cinema te leveren uit een tijd waarin alles eenvoudiger en naïever leek.

'La la land' opent met 'Another day of sun', een knappe choreografie waarin een hoop pendelaars het midden in de file op een zingen en een dansen zetten. In een ononderbroken take zwiert Chazelle van links naar rechts. Terwijl de zangers op hun wagens staan te dansen glijden skateboarders en fietsers voorbij. De vrachtruimte van een truck gaat open: daar staat een percussiecombo plots het beste van zichzelf te geven. Je komt ogen te kort. Fantastisch bedacht en technisch indrukwekkend uitgevoerd. Chazelle weet wat elke showman weet: een eerste indruk is alles.

De razzle dazzle gaat liggen en we maken kennis met de jongen en het meisje. Hij is pianist, zij op zoek naar een acteercarrière. Geen van beide heeft het succes gevonden. Maar dan vinden ze elkaar, en zoals dat gaat in elk romantisch sprookje brengen ze het beste in elkaar naar boven. Er heerst een geweldige chemistry tussen Ryan Gosling en Emma Stone. Er zijn betere zangers en dansers maar ik kan me geen geschikter duo indenken om Mia en Sebastian te spelen. Zonder Gosling en vooral de uitstekende Stone zou 'La la land' een stuk meer moeite hebben om te overtuigen. De acteurs houden je aan het scherm gekluisterd, ook wanneer de film halverwege aan momentum begint te verliezen.

Het simpele verhaaltje is ondergeschikt aan de nostalgische sfeer, de vele (soms overdadige) referenties naar filmklassiekers en de nummers waarvan eigenlijk enkel het prachtige 'City of stars' en 'The fools who dream' echt blijven hangen. Chazelle houdt het zwierig en luchtig maar bij de meeste momenten waarin de regisseur duidelijk staat uit te pakken, zoals de beginscène, bekroop mij de ongemakkelijke vraag of al zijn uitsloverij de film ook daadwerkelijk naar een hoger niveau tilt.

Paradoxaal genoeg ademt 'La la land' vooral echte magie uit wanneer de focus op Mia en Sebastian komt te liggen. Stone en Gosling aan de hemel zien dansen is gemaakt uit hetzelfde sterrenstof waarmee ook Fred Astaire en Ginger Rogers hun dromen weefden. Op die momenten zag ik in 'La la land' het uitzonderlijk escapisme dat zovelen er blijkbaar in zien. Al te vaak werd mijn aandacht echter afgeleid door de te prominente verheerlijking van de filmindustrie en de te grote focus op visueel overdonderende nummers. Het mooie slot weet dan weer wel emotioneel te overtuigen.

'La la land' is een film die ik in grote mate wist te bewonderen voor het vakmanschap en zijn technische voldragenheid. Damien Chazelle doet echter zo hard zijn best dat ik soms moeite had om er ook van te houden.

3 sterren op 4

http://youtu.be/2P_gtx2DIRI

[eye]

Die openingsscène was wel het epitoom van uitsloverij. Ik miste voor de rest vooral magie, maar toch lang geen slechte film.

[Dorfmeister]

Ik vind het een erg leuke film, maar al de superlatieven dat het krijgt toegedicht, zijn wel overdreven. Het is één van de weinige films die ik een tweede keer zou bekijken in de cinema.

[Disabled]

Een trip door nostalgie & hollywood in het eerste deel om in het 2de deel proper terug met de voetjes in het heden en moderne cinema terecht te komen. Puik werk. Aangenaam verrast.

[Zapp]

En em heeft de oscar voor beste film gewonnen!

Edit: ah nee, wacht...

[Nieker]

Ik vond hem niet slecht, maar ook zeker niet zo memorabel. Bepaalde scenes duurden mij gewoon te lang, een indruk die ik eigenlijk van de film in zijn geheel had. Blij dat ik hem gezien heb, maar het zal bij 1 keer blijven.