GOTY 2020

[Maniac]

Vaporwave aesthetics, Japanse city pop soundtrack? Sold en sold

[radje]

trouwens kga er nie speciaal een nieuwe thread voor maken maar de miskoop van't jaar was toch wel death stranding (pc release dit jaar)

omgevingen kunnen nice zijn maar soms ook kaal en er is geen gaming aspect, letterlijke walking simulator

elitairkutspel/10

[Dodgy]

Voor mij was dat Horizon Zero Dawn. Misschien moet ik gewoon wat doorzetten maar eens ik goed en wel in de wereld zat wou ik gewoon ergens naartoe lopen maar ik wordt precies constant achtervolgd door die mechanische dino's.

[Jack The Ripper]

Originally Posted by Fallschirmjaeger

Kwam net uit toen ik gedaan had met cold steel 3. Maar 3 cold steel games na elkaar, was toch teveel van het goede. Ook vond ik deel 3 te beperkt weer, door terug vanaf nul te beginnen na deel 2.

Hoe speelt het eigenlijk?

Meer van hetzelfde. Er komen ook characters in voor van de andere trails games zoals Trails in the Sky. Maar qua gameplay moet je geen grote verschillen verwachten. En het komt ook traag op gang, het zijn games waar ge uw tijd moet voor pakken.
Nu heeft het een beetje on hold gestaan door Cyberpunk

[Jens]

Horizon Zero Dawn heb ik ook opgegeven, mega hyped dat een PS4 topper eindelijk naar PC kwam maar dat spel sprak mij niet aan. Het begin vond ik zalig met de overgang naar de volwassen Aloy, maar dan kom je in die open world en...meh.
Death Stranding vond ik dan weer wel zalig.

[Dj El Marriachi]

Hades en The last of Us 2.

[ExReey]

Originally Posted by Jens

Horizon Zero Dawn heb ik ook opgegeven, mega hyped dat een PS4 topper eindelijk naar PC kwam maar dat spel sprak mij niet aan. Het begin vond ik zalig met de overgang naar de volwassen Aloy, maar dan kom je in die open world en...meh.

Volledig hetzelfde hier

[Jack The Ripper]

Ik vond dat dat open world gedeelte een te hoog Ubisoft gehalte had. Daardoor heb ik het ook niet meer verder gespeeld.

[Dodgy]

Ik had gedacht om gewoon de main missie te volgen maar die klote dino's blijven je maar achtervolgen...

[acku]

ben blijkbaar beetje blind, sorry

TLOU2: het emotionele evenement van het jaar, gepaard met de beste immersie en perfecte afwerking qua beeld, sound en design. Als ik mij al ergens aan ergerde was het de lengte, maar dan enkel omdat ik zo graag het einde wou zien van dat alles. Het was op dat vlak te goed voor zichzelf.

Hades: beste snel actiespel voor tussendoor. Zit nu aan run 80 en amuseer me nog zaken te combineren in de runs. In tegenstelling tot anderen kan het verhaal me weinig schelen, had het even graag gespeeld zonder. Wie dat allemaal leest kijkt waarschijnlijk ook graag naar Thuis.

Animal Crossing: niet voor mij, voor mijn kinderen. Respect voor de afwerking. Je kan als ouder geen betere digitale zandbak vinden omn uw kinderen in los te laten

[LukeSoloSalade]

Originally Posted by Dodgy

Voor mij was dat Horizon Zero Dawn. Misschien moet ik gewoon wat doorzetten maar eens ik goed en wel in de wereld zat wou ik gewoon ergens naartoe lopen maar ik wordt precies constant achtervolgd door die mechanische dino's.

Diene combat vond ik echt fun. Je moet het wel even in de vingers krijgen. Maar de leercurve is wel een pak korter dan bij de Souls games. De wereld is prachtig en ik vond de story een van de betere in games.

Dit spel zit laag in mijn top 10 of net daarbuiten.

[Dodgy]

Originally Posted by LukeSoloSalade

Diene combat vond ik echt fun. Je moet het wel even in de vingers krijgen. Maar de leercurve is wel een pak korter dan bij de Souls games. De wereld is prachtig en ik vond de story een van de betere in games.

Dit spel zit laag in mijn top 10 of net daarbuiten.

Is het verhaal écht de moeite? Want qua idee vind ik het wel erg interessant.

[Theremin]

Vond dat een generieke bedoening, typisch designed by committee spel dat de populaire aspecten van succesvolle games tracht te imiteren maar vergeet met een interessante eigen inbreng op de proppen te komen. Saaie setting, plot die vertrekt vanuit een interessant idee maar uitgewerkt is op een manier die niet kan boeien en bordkartonnen, vrouwelijke protagonist die (toch tot waar ik het gespeeld heb) op het irritante af moreel onkreukbaar is. Grafisch wel schoon, voor de rest meh.

[ExReey]

Ik was destijds mega hyped toen dat eindelijk op PC verscheen, na al die lovende kritieken gelezen te hebben van de PS versie; dat werd steeds bij de gouden PS exclusives genoemd zoals Bloodborne, God of War en Ghost of Tsushima.

Maar was voor mij de teleurstelling van het jaar. Saaie open wereld, niet echt grijpend verhaal, en die dino's waren op den duur heel vervelend als je gewoon ergens naartoe wou gaan. Misschien ooit nog eens een kans geven. Ofwel wachten op de opvolger.

[CSM]

Originally Posted by CSM

Nog eens Paradise Killer pimpen:

Free form, open world first person exploration investigation game. Vaporwave aesthetics, Japanse city pop soundtrack. Goed uitgewerkte misdaad die ge in alle vrijheid moet onderzoeken. Een specialleken maar nijg goed.

http://youtu.be/w3nAfoLrdR8

PC Gamer vindt het ook AGOTY:

Best Adventure Game 2020: Paradise Killer

Andy Kelly: Paradise Killer came outta nowhere and single-handedly reinvented the detective genre. The first project from indie studio Kaizen Gameworks, this is a detective game that lets you actually detect. You’re presented with a crime, a densely detailed island full of clues and suspects, and you can go to court and present your case whenever you like. This freeform structure is bold, but it pays off. A single, well-hidden clue can completely transform the version of events you’ve built up in your head, and it’s even possible to pin the crime on the wrong person if you missed something. The game won’t even tell you if you got it wrong; you just have to live with it, like a real detective would.

You play as Lady Love Dies, a disgraced investigator brought out of exile to investigate a mass murder. But the deeper you dig into the crime, the island, and its eccentric inhabitants, the more the waters are muddied. It's a big, dense, complex conspiracy, and it's your job to untangle it by finding evidence, poking holes in testimonies, and breaking alibis, which you can do in any order, at your own pace. It has elements of the Phoenix Wright and Danganronpa games, but also more esoteric influences, including Goichi Suda’s mind-bending Killer7, and those chill videos on YouTube where people strap on a GoPro and walk through the streets of Tokyo at night. It’s a weird game by people who love weird games, but not in the sense that it’s full of lame wink-to-camera references. The developer taps into the essence of its oddball inspirations and creates something completely unique with it.

As well as being a great detective game, Paradise Killer is also an audio/visual feast. The vivid art style, outlandish character designs, idiosyncratic writing, and superb soundtrack—inspired by ‘90s videogames and Japanese city pop—combine to create one of the most visually and aurally stimulating games I’ve played in years. It’s also deeply, deeply weird. This is a mythical fantasy world of gods and demons, but also blandly contemporary, with convenience stores and apartment blocks sitting alongside immense crystal statues of goat-headed deities. Like the soundtrack, it’s a dazzling fusion of styles that gives the game a completely unique—and impossibly cool—identity.

The first time I presented my case to court, I was convinced I’d hoovered up every last morsel of evidence on the island. But the outcome was far from satisfying, as half a dozen characters I loved ended up being executed. I wasn’t sure, but I felt like something was wrong, so I loaded an earlier save and looked for more clues. Then I found something that completely turned my case on its head; the smoking gun that every detective dreams of. I returned to court and watched things play out in a shockingly different—and less traumatic—way. Paradise Killer sets a new bar for detective games, and does it with a singular, eccentric style. It’s also one of a very small number of videogames whose soundtrack I’ve bought on vinyl. The music is that good.

[Cybdm]

Triestig of heugelijk laat ik in het midden, maar ook dit jaar is Everquest voor mij weer het beste spel waarmee ik bezig was. Er is gewoon voor mij geen ander die het beter doet, niet toen, niet nu. Los daarvan:

Half-life: Alyx [VR GOTY]

Een prelude van wat VR games gaan zijn in enkele jaren wanneer de afzetmarkt groter is en de bedrijven meer incentive hebben om dit soort van investeringen te doen. Sure, dat kan best een "if" zijn, maar ik blijf geloven.


Cyberpunk 2077 [GOTY]

Wat een fucking soep zeg; controverse galore XL, stock-market drop, dama control fuck-ups, ongeziene refund acties, transfobie, en een nominatie bij Guiness als most-fucked-up console launch ever. Maar de flip side van de kaart is vrijwel koek en zeem; staat vlak onder Skyrim als open world games die me zonder effort langer dan 20+ uur kunnen boeien en het valt me inzake generieke filler of kan er toch beter van wegsturen want de main storyline trekt me.

EA Sports UFC 4 [runner-up]

Het spel is goed geëvolueerd naar een believable MMA ervaring. EA is er in geslaagd de flow van een MMA fight gaande van stand-up en ground game goed weer te geven met controls die leuk spelen, geloofwaardige animaties en graphics as good as they can be op last-gen. Ben obviously een UFC fan, maar los daarvan, kweetnie, het speelt gewoon lekker en dit keer hebben ze behoorlijk ingezet op instapbaarheid en polish van de controls - met resultaat.